"معرفی اپلیکیشن تهران گردی" پیاده

شهروند ماجراجوی تهران باش

پیاده با تغییر زاویه‌ی دید خود نسبت به تهران، در تلاش است تا هر روز موقعیت‌ها و پتانسیل‌های جدیدی را در این کلان‌شهر شگفت‌انگیز کشف کند و با شهروندان به اشتراک بگذارد. از این‌رو، پیاده در حکم یک مجله‌ی شهری دیجیتال، تمامی رویدادها و مکان‌های با کیفیت شهر (کافه، رستوران، موزه، آثار باستانی، معماری، محله گردی، رویدادهای هنری، موسیقی، تئاتر و…) را که طبق استانداردهای مشخصی مورد تایید پیاده هستند، به طور روزانه اطلاع‌رسانی می‌نماید، از آنها گزارش‌هایی تحلیلی (ریویو) تهیه می‌کند و در صفحه‌ی اصلی خود به اشتراک می‌گذارد.

همچنین برای کاربر این امکان را به وجود می‌آورد که در هر زمان و هر مکان، بتواند از بهترین مکان‌های اطراف خود و اطلاعات آن با خبر شود.

تمامی اطلاعات و گزارش‌های مکان‌ها و رویدادها توسط “پیاده‌چی‌ها“، که چشم‌های همیشه کنجکاو ما هستند، تهیه می‌شوند و توسط گروه محتوای پیاده بررسی و دسته‌بندی شده و در اختیار شما قرار می‌گیرند.

محتوای منتشر شده در پیاده محفوظ است و استفاده‌ی بدون ارجاع از آنها تخلف قانونی محسوب می‌شود.

پیاده از زبان خودش 

همه‌ی ما اون رو می‌شناسیم. هر روز در کنارش زندگی می‌کنیم و شاید خیلی اوقات حتی متوجه حضورش نباشیم. ناگفته‌های زیادی در موردش هست و برای شناخت بیشترِ واقعیت‌ها و زیبایی‌های اون باید دقت بیشتری داشته باشیم یا حتی نوع نگاهمون رو عوض کنیم.

ما از تهران صحبت می‌کنیم. تهرانی که دوست بودن باهاش هم سخته هم آسون. از نظر ما تهران رو هیچوقت نمیشه تماماً شناخت و از این رو همیشه باید در حال کشف بود. برای عمیق‌تر کردن رابطه‌مون با شهری که میتونه روز به روز بهتر بشه، پا به پا و به واسطه‌ی آدم‌هاش تغییر و رشد کنه.

ما «پیاده» هستیم. در تهران، برای تهران. هدفمون غنی‌تر کردن رابطه‌ی تهران با آدم‌هاشه. رسوندن این پیام شهر به همه که «من زنده‌ام و تو را دوست دارم.»

پیاده‌چی‌های ما چشم‌های همیشه کنجکاو ما هستند. اونها از زاویه‌های نو به تهران نگاه می‌کنند و هر روز به ما این نکته رو یادآوری می‌کنند که زیبایی در کشف ناشناخته‌هاست.

می‌خواهیم امروز و در آینده «پیاده» دوستی برای شهر و آدم‌های اون باشه. دوستی که تهران رو میشناسه، دستِ آدم‌هاش رو‌ میگیره و به دِل هیجان‌ها و اتفاقات جذاب و سرگرمی‌های اون میبره. می‌خواهیم دلیلی باشیم برای بهتر شدن زندگی در تهران

معرفی پیاده و نحوه شکل گیری آن

«پیاده» یک بانک اطلاعاتی درباره رویدادهای فرهنگی، مکان های تفریحی و سبک زندگی در تهران است.

اولین رونمایی این اپلیکیشن در «دوسالانه معماری ایران» انجام شده و بزودی به شکل رایگان برای سیستم عامل های آی.او.اس و اندروید در دسترس قرار می گیرد و وب سایت آن نیز در چند ماه آینده آغاز به کار می کند.

«پیاده» شامل پیشنهادهای گردشگری، انیمیشن های فرهنگی، اعلام رویدادهای فرهنگی هنری در تهران و نیز 14 دسته بندی برای معرفی موزه، گالری، کافه و مکان های فرهنگی هنری شهر تهران است.

لنا وفایی، سرپرست تیم سازندگان این اپلیکیشن گفت: هدف ما این بود که مرجعی برای شهروندان ایجاد کنیم که بتوانند این گونه اطلاعات را در جیب خود داشته باشند. از سویی میان شهر و شهروندان نزدیکی به وجود بیاید و شهر زنده تر شود.

او درباره شکل گیری ایده این طرح، بیان کرد: من در خارج از ایران گشت و گذار را یاد گرفتم و متوجه شدم انسان می تواند با شهرش دوست شود و مانند یک دوست زنده با او در ارتباط باشد که تاثیر مثبتی در زندگی او دارد. پس از این دیدم این اتفاق در ایران به سختی رخ می دهد و اطلاعات به صورت دیجیتال، منسجم و راحت در اختیار مردم قرار نمی گیرد. آن ها اطلاعات شهر را ندارند و نمی دانند در این موارد چه کار باید بکنند.

وفایی ادامه داد: ما به صورت یک تیم با نگاهی مثبت، تمام تهران را گشتیم و این اطلاعات را طی یک سال جمع آوری کردیم.

وی با اشاره به رابطه این اپلیکیشن و معماری در فرهنگ سازی، اظهار کرد: با انجام چنین کارهایی ما یاد می گیریم چگونه در شهر زندگی کنیم و شهروند بهتری باشیم. از طرفی برای ساخت «پیاده» مطالعات محتوایی در شهر انجام شده که بعد از چند سال به بازسازی و گسترش فضای شهر کمک می کند.

وفایی با بیان این که فعلا برنامه ای برای افزودن اطلاعات شهرهای دیگر به این اپلیکیشن نداریم، گفت: قصد ما تولید محتوای با کیفیت است، برای این کار نیاز است همین تعداد افراد متخصص در شهرهای دیگر وجود داشته باشد، ما به علت این که تهران را خوب می شناسیم توانستیم این اطلاعات را جمع آوری کنیم.

طراحی و آماده سازی پروژه «پیاده» به سرپرستی لنا وفایی با همکاری صنم رحیمی و سپیده بهروزی دو سال طول کشید.

مصاحبه سایت نت نظر با صاحب ایده و موسس “پیاده” است، خانم لِنا وفایی

اول از همه باید بگم که نت نظر از چند ماه قبل با “پیاده” که یک صفحه اینستاگرام هست آشنا بوده و هر از چند گاهی از پست ها و توضیحات “پیاده چی” های “پیاده” استفاده می کنه. اینستاگرام “پیاده” اول از همه به خاطر موضوعاتی که در پست ها به اون می پردازه برای نت نظر جذاب بوده و دوم هم به خاطر کیفیت توضیحات و انتخاب عکس ها. خیلی دوست داشتیم بدونیم “پیاده” کلا چی هست و آیا فقط یک صفحه اینستاگرام بوده و اینکه هدفش چیه؟! بعد از صحبت با مدیر و صاحب مجموعه تونستیم وقت ملاقات تلفنی بگیریم و گپ دوستانه و بسیار جذابی با “لِنا وفایی” داشته باشیم که بصورت خلاصه اینجا قرار می دیم.

خودتو برای ما نت نظری ها معرفی کن و از خودت بگو…

من لنا وفایی هستم، 27 سالمه و تا 18 سالگی تهران بودم، بعد به ونکوور کانادا مهاجرت کردم تا در رشته مهندسی ژئوتکنیک لیسانس بگیرم. در دوران لیسانس،چند سالی رو برای زندگی در لندن و تورنتو مرخصی گرفتم (به این بر می گردیم) و ایده “پیاده” از تجربیاتم در همین دو شهر و زمانی که در حال کشف کردن این دو شهر به کمک رسانه های دیجیتال بودم، بوجود اومد. بعد از این تجربه به  ونکوور برگشتم و درسمو تموم کردم. سپس به نیویورک سفر کردم و دوره کوتاهی در رشته معماری گذروندم و در نهایت به ایران برگشتم و در یک دفتر معماری به مدت یک سال و نیم مشغول به کار شدم.

چند ماهی بیشتر باقی نمونده بود که من به نیویورک برگردم و فوق لیسانس معماری رو در نیویورک شروع کنم. دقیقا همون موقع ها بود که با دوستم، ایده تهیه یک کتاب عکاسی در مورد تهران برامون خیلی جذاب شد. هدفمون تهیه یک کتاب عکاسی برای ایجاد دید مثبت نسبت به تهران بود. طولی نکشید که ایده رو کمی تغییر دادیم و نتیجه اون ایده ساخت یک وبلاگ (وبسایت) در این باره شد. خیلی سریع کارو شروع کردیم و یک ماه و نیم فقط شهر تهرانو می گشتیم و با تجربه خودمون سعی می کردیم شهرو کشف کنیم. ولی بعد از یک ماه و نیم، من مجبور شدم برم نیویورک و درسمو شروع کنم و در نتیجه پروژه موقتا به تعلیق در اومد و وبسایت ما هیچ وقت شروع بکار نکرد.

سال بعدش که برای تعطیلات تابستون به ایران برگشتم، تصمیم گرفتم که این ایده رو تبدیل به یک اپلیکیشن موبایل کنم. همکاری من با یکی دیگه از دوستان شروع شد و اپلیکیشن پیاده رو شروع کردیم و تقریبا یک ساله که داریم روش کار می کنیم و از همین روزا اپلیکیشن “پیاده” شروع به کار می کنه و قابل دانلود می شه. در این فاصله هم از تقریبا 9 ماه پیش صفحه اینستاگرام “پیاده” رو شروع کردیم که در اون بتونیم ایده رو تست کنیم و ببینیم مخاطب چه بازتابی برای تجربه ما در “پیاده” نشون می ده، و خیلی زود متوجه شدیم که ما درست فکر می کردیم و کمبود چنین رسانه ای خیلی احساس می شه، و در نتیجه شهروند نمی دونه با شهرش چجوری رابطه برقرار کنه و کم کم تونستیم بر اساس خواسته هایی که از مخاطب ها بر اساس نظراتشون دیدیم، تونستیم اپلیکیشنو بر اساس نیاز اونا بهتر کنیم و عملکرد بهتری برای مخاطب در اپلیکیشن بوجود بیاریم تا اینکه به امروز برسیم.

این تصمیم برای من به قدری جدی بوده و هست که باعث شد من یک سال مرخصی از دانشگاه برای ساختن “پیاده” بگیرم و بعد از اون بر تصمیم خودم محکم تر شدم و در واقع هیچ وقت فوق لیسانس خودمو تموم نکردم و دوست دارم “پیاده” رو به جایی که باید برسه، برسونم.

-در پیاده چند نفرین؟

در پروسه ساخت “پیاده” آدم های زیادی بودن، از روزی که با دوستم شهرزاد رحیمی تصمیم به ساختن کتاب کردیم تا روزی که شهرزاد رفت (البته اسم ایده در اون روزا اینفوتهران بود). اپلیکیشنو با دوستم آزاده امید مشیری شروع کردیم ولی اهدافمون برای “پیاده” فرق داشت و آزاده هم از تیم خارج شد. در حال حاضر سه نفر هستیم که خودم در واقع صاحب ایده و موسس “پیاده” هستم و دو نفر هم با من همکاری می کنن و ایده رو تقویت می کنیم. تیم گرافیک و تیم برنامه نویسی هم داریم. علاوه بر این در حال حاضر 11 تا “پیاده چی” هم داریم که به کسانی می گیم که قلبن تهرانو دوست دارن و در زمینه علاقه خودشون برای ما مطلب می نویسن. از جمله پیاده چی کافه یا هنرهای تجسمی و … . به عبارت ساده تر، “پیاده” ، پلتفرمی برای “پیاده چی” هاست که بتونن افکارشونو با مخاطب در میون بگذارن.

– در چه بخش هایی بیشتر فعالیت می کنین؟ تا جایی که می دونم از شهرنوردی شروع کردین و الان معماری هم دارین و کافه و رستوران گردی و …

بخش اصلی ما عمومی و فرهنگی تفریحی هست و ما فعالیتمونو از شهر گردی شروع کردیم، چون رشد کافه و رستوران ها در تهران خیلی زیاد بوده،پس ما هم به اون توجه کردیم و مردم هم استقبال خوبی کردن و مارو به عنوان رسانه ای که کافه و رستوران ها رو معرفی می کنه هم می شناسن. جنبه شهرگردی همیشه هدف اصلی ما بوده و الان جنبه های دیگه ای از جمله  معماری، هنری، فیلم، موسیقی، نقد کتاب،هنرهای تجسمی و حتی ورزشی هم اضافه شده که در نهایت همگی زیرمجموعه فرهنگی و تفریحی می شن.

-حالا بگو به ما که خودت پیاده کجا می ری؟

من بیشتر مرکز شهرو برای پیاده روی انتخاب می کنم و نه به عنوان پیاده روی ورزش بلکه به عنوان گم شدن تو شهر. برای من، مرکز شهر تهران، تاریخ غنی داره که احساس می کنم زمانی که در حال بزرگ شدن بودم، از این تاریخ دور بودم و الان فرصت خوبیه که بتونم دوباره اونو کشف کنم. از طرفی از نظر شهرسازی و معماری هم خیلی مهم هست و جذاب.

-خودت راجب چی می نویسی؟

من در واقع همه پست های “پیاده” رو تا قبل از اینکه پست های تخصصی تری بنویسیم، خودم می نوشتم ولی علاقه شخصی من بیشتر قسمت شهری هست و دوست دارم در مورد اخبار شهر تهران بنویسیم ولی منظور از اخبار اینه که انگار شهر دوست توست و تو هم می خوای هر روز از دوستت باخبر بشی، در کنارش مسائل فرهنگ سازی و اینکه چطور می شه شهروند بهتری بود. دغدغه شخصی من شهرسازی و معماری و شناخت بهتر فضاهای عمومی شهری، پارک ها و کلا داستان شهر تهرانه.

-فرض کن خودت یک “پیاده چی” هستی و در خیابون داری قدم  می زنی، یهو به خودت بر می خوری. خودتو چطور توصیف می کنی؟

من خودمو یک آدم کنجکاو و فضول در خیابون می دونم. من از شهرم خجالت نمی کشم و حس می کنم شهرم مال منه و حتی اگر وارد یک مغازه می شم، قسمتی از اون مغازه مال منه. از نظر ظاهری هم خیلی ساده لباس می پوشم، یه کوله پشتی و یک کفش ورزشی، عینک آفتابی سخته برای عکس گرفتن، پس اکثرا عینک نمی زنم. وقتی حس کنی یه چیزی مال توست و از اون خجالت نکشی پس باعث می شه که خیلی چیزا بدست بیاری و در موردش یاد بگیری. خیلی از پیاده چی ها هم همین شخصیتو دارن

منابع: نت نظر، یوزنامه،دنیای سفر